Takvim
ketum bir gündü
takvimde yara kabuğu gibi
zamandan yaprak yaprak koparılan hatıralar
maziye lanetlenmiş bir kapı açıyordu
o gün sensizlik
o gün büyüyen sessizlik
o gün tarif edilemeyen kimsesizlik
ay ışığında göz yaşı kurutuyordu.
ketum bir gündü
müptezel bir zamanın mazgalında
takvime anlından çakılmış gibi
ömür kadranında sıra bekliyordu
o gün yalnızlık
o gün büyüyen sevgisizlik
o gün tarif edilemeyen korku
ay ışığında göz yaşı kurutuyordu.
ketum bir gündü
karabasan gölgesi
endişe kuyusunun dibinde
bir faniye yetecek günah besliyordu.
E.Sural
(Şiir)