Bak ben yine köklerimden koptum…
Gıkım çıkmadı bu kez.
Sanki alıştım artık,
İçimde sessizce büyüyen bu eksikliğe.
Seninle konuşmadan geçen günler var ya,
İşte en çok onlarda duyuyorum seni.
Bir kelime etmesen de,
Bir bakışınla yerleşiyorsun içime.
Ve ben orada,
Bir bakışın gölgesinde
Sessizce çoğalıyorum.
Aşk diyorum buna,
Bazen özlem…
Sadece bir hâl.
Seni sevmenin hâli.
Bir an, göz göze gelsek…
Her şey yerli yerine oturacak gibi.
Belki de görüyorsun ama bilmiyorsun.
Ben orada, en derin yerimde,
Sana çoktan yer verdim.
Ne kavga ettik,
Ne yarım kaldık.
Hiçbir şey olmadı aslında.
Ama her şey de oldu.
Sadece dile gelmedi.
Ve ben bu belirsizliğin içinde
Köklerimden kopmuş gibiyim.
Ama garip olan şu:
Yine de çiçek açasım var.
SADECE…
SEN BAKARSAN
En sevdiğime en derin duygularımla
14/07/2025
Gülşah YILMAZ
imparator Gazetesi, Çok okunan Bir Gazete
